ما و شهدا . . .

ای یکه سوار شرف ، ای مردتر از مرد

بالایی من !  روح تو در خاک چه می کرد ؟

می گفت برو ، عشق چنین گفت که بشتاب 

می گفت بمان ، عقل چنین گفت که برگرد 

دیروز یکی بودیم با هم ، ولی امروز

تو نورتر از نور و من گرد تر از گرد 

یک روز اگر از من و عشق تو بپرسند

پیغمبرتان کیست بگو درد ، بگو درد 

ای سرخ تر از سرخ ! بخوان سبزتر از سبز 

آن سوی ، درختان همه زردند ، همه زرد 

ای دست و زبان شهدا ، هیچ زبانی 

چون حنجره ات داغ مرا تازه نمی کرد . . .